De roep van het bos

Op de Grand Site de France Solutré Pouilly Vergisson heeft het bos of de boshabitats een reële invloed op het landschap. Over het algemeen gepositioneerd in de nabijheid van de Rocks, een essentieel element in het groene netwerk, is het ook van groot belang in termen van biodiversiteit. Boshabitats zijn weinig bekend vanwege hun ecologische functies voor het gebied en worden bedreigd door impactvolle exploitatiemethoden en snelle klimaatverandering.

Het bos op de Grand Site

Met een oppervlakte van 2 ha beslaan boshabitats meer dan 300% van de oppervlakte van de Grand Site. Zij zijn zeer ruim vertegenwoordigd in de gemeente Cenven dat, met een bijna aaneengesloten bosbedekking van meer dan 1 ha, 600% van het totale bosgebied concentreert,
In andere gemeenten zijn boshabitats gegroepeerd in enkele massieven met een kleiner oppervlak. Verspreid over de wijngaard bloeit het bos meestal op het niveau van de wijngaard sommet van bepaalde bergen en op de zeer steile hellingen van de rotsen: Torvon-massief, 180 ha, Fuissé-massief, 60 ha, Charnay-bos, 50 ha, gemeentelijk bos van Bussières, 60 ha, omtrek van de rotsen, 50 ha.

De bosmassieven zijn voor 75% bedekt met opstanden hardhout. Hun precieze samenstelling is nog steeds slecht bekend in de regio, maar meestal worden ze gekenmerkt door beuken-eiken-haagbeukenbossen, een leefgebied van Europees belang.
Ondanks dit hoge aandeel loofbomen bestaat een aanzienlijk deel van de bosecosystemen uit naaldbossen die hieruit voortkomen plantages: Douglasspar op zure rotsen, Oostenrijkse zwarte den geassocieerd met ceders op kalksteenrotsen. Ten koste van de karakteristieke habitats van het gebied, zoals beuken-eiken-haagbeukenbossen of kalksteengazons op bepaalde bergen, vertegenwoordigen deze naaldboomplantages 25% van de totale oppervlakte van de bosomgeving (ongeveer 550 ha). Deze soorten zijn slecht aangepast aan stationaire omstandigheden met hout van zeer slechte kwaliteit en een lage economische waarde op de vervaldag.

EEN ECOSYSTEEM DAT DOOR KLIMAATVERANDERING WORDT BEDREIGD

De kernlocaties van deze onderstructuur van het bos vormen een constante achtergrond voor het landschap, vooral op de hellingen covisibiliteit rotsen (Torvon-massief en Cenves-bossen bijvoorbeeld). Zij zijn reservoirs van biodiversiteit waarvan de kenmerken nog steeds slecht worden begrepen, maar zeer gunstig zijn als hun structuur gediversifieerd is. Daar bosbeheer, genaamd bosbouw, heeft een directe invloed op de expressie en staat van instandhouding van deze boshabitats, op dewelkom van fauna en floraen over de kwaliteit van het landschap. Zij moet hiermee rekening houden ecologische problemen en aangelegd, rekening houdend met het feit dat de klimaatverandering ligt aan de basis van het risico van uitsterven van bepaalde soorten, met name naaldbomen.

De mix van opstanden, de keuze van soorten en natuurlijke regeneratie zijn parameters waarmee rekening moet worden gehouden bij de exploitatiemethoden. Onder de geïmplementeerde oplossingen zijn bepaalde percelen onderworpen aan beheer door middel van onregelmatigheid van bosopstanden. Het onderhoud van dode bomen, of bomen die aan het uitsterven zijn, en de samenstelling ervanverouderende eilanden maken het mogelijk om microhabitats te bevorderen. Dood hout, stervende bomen en daarmee samenhangende holtes zijn dat allemaal ecologische niches gunstig voor veel dier- en plantensoorten. Saproxyl-insecten, bepaalde soorten vogels en vleermuizen, in hout levende schimmels, mos en korstmossen vinden er hun toevlucht.