Kostbaar ecosysteem

Waar de natuur en de hand van de mens samenkomen

In de loop van de tijd heeft menselijk ingrijpen een diepgaande invloed gehad veranderde het landschap en de oorspronkelijke omgevingen van de site. Aanvankelijk bedekt met bos, de delen toppen rotsen van Oplossing en Vergisson (evenals die van Mont de Pouilly, en, buiten de omtrek van de Grand Site, Monsard à Bussières en Bois de Fée - Mont de Leynes) werden gekapt voor landbouw. Tot halverwege de 19e eeuw^e eeuw, de polycultuur is wijdverspreid onder boerderijen, vertegenwoordigt de fokkerij dan een noodzakelijk extra inkomen. Vrouwen en kinderen nemen de dieren mee om te grazen op de grasvelden van Les Roches. DE weiland en regelmatig branden onderhoudt de omgeving. De planten moesten zich in de zomer aanpassen aan zeer arme en zeer droge grond, door aanzienlijke reserves op te bouwen in hun bladeren en stengels. De vegetatie daar is zo rijk aan voedingsstoffen dat het mogelijk is de dieren vet te mesten, waardoor de weidegebieden de naam krijgen van vetmestende weilanden. Tegenwoordig herbergen ze een specifieke omgeving: de kalk gazons (of kalksteengazons). Deze ruimtes zijn uitgestrekte korte gazons, ook wel genoemd teppen, die arme en ondiepe grond bedekt. Deze zelfde plantenformatie wordt voortdurend aangetroffen, van zuid naar noord, op de ruggen van de rotsen en bergen van de Mâconnais.

Gelegen net onder de klimaatgrens tussen noord en zuid, de Maconnais is onderworpen aan een continentaal klimaat met mediterrane invloeden, afgezwakt door enkele Atlantische en berginvloeden. Deze meteorologische verschijnselen, het naast elkaar bestaan ​​van kristallijne, kalksteen- en klei-kalksteenbodems (de snelle verdwijning van regenwater in de talrijke scheuren maakt de grond droog en dor), de hoogte van de reliëfs en hun blootstelling zijn allemaal factoren die bijdragen aan de rijkdom het milieu.

La Wildlife is hier koningin. Daar mozaïek- van kliffen, kalkstenen gazons en bossen, biedt de Ortolaan, de Oehoe en de Raaf ideale broedgebieden. De Noordse Leeuwerik, de Roodrugklauwier en de Europese Nachtzwaluw waarderen de grasrijke gebieden met kalksteengazons, afgewisseld met struiken.

In een kleurrijke vlucht, de insecten zoals de gevlamde vlinder, de bidsprinkhaan of de turquoise oedipod komen veel voor op de rotsen. Veel reptielen laten de toppen van hun schubben zien in de zomer, wanneer de tweebandige hagedis of de groen-gele slang naar buiten kunnen.

Maar rijkdom in gevaar

Afkomstig uit een pastoraal erfgoed, de kalkstenen gazons worden erkend als emblematische omgevingen van Bourgondië. Tegenwoordig vormen ze ‘biodiversiteitskernen’, maar dat zijn ze nog steeds bedreigd met uitsterven.

In de jaren 1950, de monocultuur heeft de gemengde landbouw verdreven. De exclusieve exploitatie van de Liaan heeft het mogelijk gemaakt om gezinnen te ondersteunen zonder aanvullende veehouderijactiviteiten, waardoor gebieden die niet erg productief en moeilijk te exploiteren zijn, verlaten worden. De kalkstenen gazons waren dat wel verlaten, waardoor de natuur de kans krijgt haar rechten terug te winnen. Langs de paden hebben brem- en donzige eiken zich gevestigd, en buxus bloeit in talrijke bosjes, waarvan de wortels het risico lopen de rotsen te laten barsten en zo hun groei te versnellen. erosie.

deze sluiting van omgevingen, dat wil zeggen de toename van de aanwezigheid van bomen, de eerste stap naar het herstel van het oorspronkelijke bos, is een natuurlijke evolutie en climax. Maar dat is ze wel rampzalig voor het landschap en voor de biologische diversiteit die de kalksteengazons herbergen.

Andere bedreigingen wegen op dit rijke en kwetsbare milieu:

• registratie, gebruikelijk in de jaren 80, verspreidt zich als het niet regelmatig wordt gecontroleerd,
• de ontwikkeling vaninvasieve soorten afkomstig van de dijken en tuinen (robinia valse acacia's, sumak),
• le vertrappen bezoekers,
• sport- en vrijetijdsactiviteiten, off-road voertuigen.

De Roche de Vergisson is het onderwerp van een prefectuurdecreet voor de bescherming van de biotoop sinds 13 juni 1991. In bredere zin: de biologische diversiteit hier aanwezig, gekenmerkt door de aanwezigheid van zeldzame soorten en opmerkelijke plantenassociaties, wordt erkend op Europees niveau: de Roches de Solutré en Vergisson, de Mont de Pouilly, het Bois de Fée en de Monsard zijn vandaag geïntegreerd in het netwerk Ontdek een toeristische bestemming met beschermde flora en fauna. Deze vijf reliëfs zijn ook opgenomen in de inventaris van Natuurgebieden van ecologisch, fauna- en florabelang (ZNIEFF ) type I.