Tussen gemeenschappelijke identiteit en lokale bijzonderheden
Steden, dorpen en gehuchten worden ontworpen vanuit drie structurele elementen: het wegennetwerk, de gebouwen en het plantennetwerk. Ze zijn getuigen van de bebouwde kenmerken van dit gebied en de manier van leven georganiseerd rond:
– van de relatie tot de straat en de ligging van het gebouw tot de min of meer doorlopende aansluiting met de “voor” ruimte, genaamd “binnenplaatszijde” en de “achter” ruimte, genaamd “achtertuin”,
– stedelijke fronten geleid door het wijnbouw- en plantenkader,
– openbare ruimtes gekoppeld aan de inrichting van wegen, religieuze gebouwen en gebouwen.
De straat waarrond de indeling van de gebouwen is gestructureerd, het water, een element van het gebouwde raamwerk, het centrale openbare plein in de harten van de dorpen en een palet van plantensferen die het mineraal accentueren, zijn allemaal elementen van de identiteit van deze dorpen.